بهار آيت بزرگ خداوند و نشاني از حيات طيبه است. انسان براي زندگي بهاري و در بهار سرشار از زيبايي، بهار توحيد و عبوديت و آزادي و بهار عدالت و عشق و كرامت خلق شده است.

همه پيامبران الهي و صالحان به دنبال شكوفايي حقيقت انسان و رساندن او به انسانيت اصيل و بالاترين مدارج هستي بوده اند.

متاسفانه تا كنون آنچه بوده عموما زمستان بي عدالتي و بداخلاقي و جهل و تحقير انسانها بوده است.

بشريت هنوز طعم بهار انساني را كه در قامت بلند و نوراني انسان كامل، امام عصر(ع) متجلي است نچشيده اند. هر نوروز يك ميعاد و تجديد ميثاق موحدان و عاشقان با بهار، البته در سطحي بالاتر و افقي وسيع‌تر است. شادي همگاني و نرمي قلوب و جوشش محبت و عشق در لحظه تحويل سال بهترين نشانه از حضور و عنايت گل سرسبد هستي و عينيت عشق و محبت، يعني امام زمان عليه السلام به همه نوروزيان و بهاريان و همه ملت ها، اقوام و نژادها است.

ملت ايران هزاران سال به دنبال بهار حقيقي بشريت بوده است و با برپايي جشن آسماني و انساني نوروز هر ساله در فضايي از ايمان و عطر گل نرگس و قرآن و عشق، عهد خود را با بهار و براي رسيدن به بهار تجديد مي كند.

هفت سين ايراني و رنگ و مشخصات پرچم ايران هم جلوه اي از بهار حقيقي و خواست تاريخي ملت ايران براي رسيدن به بهار است.

نوروز يك سرود است، سرود زيبائي. نوروز يك ترانه است، ترانه مهرباني . نوروز يك سروش است، سروش آسماني . نوروز يك درود است، درود بر بهار انساني:

سلام بر تو اي بهار انسان ها سلام بر تو اي خرّمي دوران ها

توسرآمدي، سَروَري، سَيّدي، سالاري چهار"سين" از هفت "سين" ايراني

تو سبزي، تو سرخي، تو سپيد تو خود بهار عشقي و هفت"سين" اميد

"سين"، سبز، ريزش خزانه، رويش جوانه؛ در پايش زمينه، در زايش زمانه

"سين"، سپيد، زلال جلوه "بود"؛ نمايش هَمايش هستي، عشوه "وجود"

"سين"، سرخ، روي گونه، پاي لب؛ بوسة‌ يك جان عاشق، جسمِ تب

تو رنگِ سرخِ حسيني ، ترانه وفا؛ سپيد چو روي ماه، مديحه‌ زهرا(س)

تو رنگ "علي" را دوست مي داري؛ منم كنار سبزينه دلت جاري

توسرخي، سفيدي، سبز مي ماني تورنگ رايت مردمان ايراني

زمانه ترا صدا مي كند بشنو! به قصغزل هاييده فرياد و  پنهاني!

السلام عليك يا رَبيَع الاَنام و نَضْرَةَ الاّيام

بار ديگر فرا رسيدن نوروز دل انگيز باستاني را تبريك عرض مي كنم. پاسداشت آئين الهي - انساني نوروز، فرياد"زنده باد زندگيِ" ملت هايي است كه در پرتو معرفت ايراني، حقيت توحيد الهي و مهر محمدي(ص) را جستجو مي كنند. لحظه تحويل سال، لحظه تجديد ميثاق با تك سوار عشق و حقيقي ترين بهار هستي، موعود امم و منجي بشر است. غريو بلندي كه زمين و زمان از زمزمه انسان پژواك مي دهند كه

" مي آيد بهار" كه؛ زنده است يار، كه؛ "زنده باد بهار"